Ankara gezimiz ve “Cumhurbaşkanlığı Külliye Ziyaretimiz” Eyüp Sultan Kursumuzda sabah namazından sonra başladı.
Öğrencilerimizin çoğu sabah namazına iştirak ederek otobüsü ilk durakta doldurdu. İkinci durağımız olan İzmit Perşembe pazarından diğer öğrencilerimizi de alarak Süleyman Hocamızın eskortluğunda yola çıktık. Geleneksel hale getirdiğimiz, gezilerimizin otobüste kahvaltı kısmı her zamanki gibi muhteşemdi. Gerçi bu sefer sarmamız eksik olmuştu ama…
Ankara’ya öğle vakti varan öğrencilerimiz Hacı Bayramı Veli Camiinde öğle namazlarını kılarak Ankara’nın manevi fatihi olan Hacı Bayramı Veli hazretlerini ziyaret edip 1.Meclisi (Kurtuluş Savaşı Müzesi) gezerek kurtuluş savaşının idare edildiği salonda bulunmanın, istiklal marşının ilk defa okunduğu ve kabul edildiği sıralara dokunmanın oluşturduğu hissiyata garkoldular. Gezi rehberliğinde bulunan Ramazanv MAVUŞ hocamızın “Arkadaşlar burada size bizim anlatacak çok şeyimiz yok. Ama bu sıraları oluşturan her bir tahta parçasının, şu duvardaki tuğlaların, tavanda asılı duran aydınlatma için kullanılan gaz lambasının… anlatacağı çok şey var. Dikkatli dinlenmesi için kulağınızı dört açın denir. Şimdi ben size kulaklarınızı değil her bir hücrenizin alıcılarını açın ki onlar sizlerle konuşsun diyorum” demesi hissiyatımızı en üst seviyeye çıkardı. Birinci meclis ziyaretimizin ardından “Külliye Ziyareti” için verilen randevu saati geldiği için birinci meclisin hemen altındaki ikinci meclise de uğrayarak Beştepe Cumhurbaşkanlığı Külliyesi’ne doğru yola çıktık. Zaman kısıtlılığından Ankara daki ziyaret edeceğimiz yerleri bir başka sefere bırakmak zorunda kaldık. Cumhurbaşkanlığı yetkililerin bizleri karşılaması ve ziyaret girişlerimizi yapmalarının akabinde başlayan külliye ziyaretimizin her bölümü bizleri hayran bıraktı. Özellikle külliye bahçesinden geçip Beştepe Millet Camisine girmemiz; ülkemizin en tepesinin ülkemizin değerlerine ne kadar önem verdiğinin güzel bir nişanesiydi. Ziyaret ettiğimiz yerlerde bol bol fotoğraf çektirerek, irmikli dondurma tatlılı menümüze yöneldik. Karnımız tıka basa doyduğunda ise hepimiz bir an önce kendimizi Kocaeli’ne atmak istiyorduk.
