Günlerden bir gün bir ağacın kovuğunda Pofidik adlı iri sincap yaşıyormuş. Bu sincap çok dağınıkmış yatağını hiçbir zaman toplamıyor, evini hiç temizlemiyor, eşyalarını da hiç yerine koymuyormuş. Kendine kışa hazırlık için yemek bile ayırmıyormuş, hepsini yiyormuş. Ocak ayının 28’inde havalar o kadar soğuk olmuş ki artık dışarı kendine yiyecek toplamaya bile çıkamamış.

Ertesi gün kapısı çalmış gelen arkadaşı Tombiş’miş. Tombiş’in evine çığ düşmüş. Tombiş’in kalacak yeri kalmamış. Pofidik de hemen, benimle kalabilirsin, demiş. Demiş ama Pofidik’in ikisine yetecek yiyeceği yokmuş. Demiş ki kalabilirsin ama bir şartla, benimle yiyecek toplamaya geleceksin ve bana yardım edeceksin. Pofidik, Tombiş’e hemen evini gezdirmiş Tombiş demiş ki ’’Bu ne kadar dağınık bir ev böyle .Burayı toplamazsan ve temizlemezsen seninle kalamam.’’ Pofidik de bunu fark etmiş ve demiş ki : ‘’O zaman gel beraber temizleyelim hem sonra ben de sana senin evini temizlemekte yardım ederim.’’ Ve hemen işe koyulmuşlar  evi tertemiz yapmışlar hatta Pofidik’in yemeklerini bile bulmuşlar. Pofidik yemeklerinin bittiğini  zannetmiş oysa dolabının içindeki kaptaymış. Pofidik artık ders almış ve demiş ki: ‘’Artık dağınık olmayacağım yoksa eşyalarım kayboluyor.’’
Pofidik gerçekten de çok düzenli bir sincap olmuş. Yaz gelmiş Tombiş kış boyu Pofidik’in evinde kalmış birbirlerine çok alışmışlar ama artık gitme zamanıymış .Tombiş eşyalarını toplamış ve evine doğru yola çıkmış. Evine vardığında evinin çok dağınık olduğunu görmüş ve aklına hemen Pofidik’in sözü gelmiş Pofidik ona yardım edecekti hemen pofidik’i aramış Pofidik sözünü tutup gelmiş. Beraber Tombiş’in evini temizlemişler. Rana ORDU 5-B