Küçüklüğümde televizyonlarda gördüğüm uçan ya da çok hızlı giden karakterleri kahraman zannederdim. "Kahraman olmak için olağanüstü güçlerim olmalı" derdim. Bir olay olunca insanlar zor durumda kalınca olağanüstü güçlerini kullanarak onları kurtarırdı kahramanlar.
Hayatımız da bir okul gibi. Her geçen gün yaşadıklarımız ,gördüklerimiz ,duyduklarımız; hayallerimizi ,becerilerimizi ,ilgilerimizi değiştirebiliyor .Deprem olduğunda sağlık personelinin ne kadar önemli olduğunu gördüm. Bir tanıdığınız kaza geçirdiğinde ya da hasta olduğunda çaresizce koştuğu yine sağlıkçılardı. Şimdi ise tüm dünyayı saran bir virüsle karşı karşıyayız. Gözle görünmeyen ama tüm insanlığı tehdit eden bir düşman ve bu düşmandan nasıl korunacağımı yine doktorlar söylüyor bana. Sağlığımız olmadıkça dünyada hiçbir şeyin önemi yok, hangi meslek sahibi olursam olayım doktorlar olmadan yaşamımı sağlıklı olarak sürdürebilmem mümkün değil. Şimdi anlıyorum ki gerçek kahramanlar olağanüstü şeyler yapmak zorunda değil, asıl kahramanlar sağlığımızı düşünen, düzelten ve sağlıklı olmanın yolunu gösterenlermiş. Şimdi kahramanlık nedir biliyorum ve onlara büyük saygı duyuyorum.
