Canım Dedeciğim,
Okulumuzda “Ecdada Mektup” yarışmasının ilanını görünce babama, “ Kime mektup yazabiliriz?” diye sordum. O da “Senin mektup yazabileceğin kahraman gazi deden var. “ dedi ve bana destansı hayatını anlattı. Ben, senin daha bir yaşındayken yetim kalan kızın Penbe Hanım’ın torunuyum.
Babaannem seni her andıkça gözleri doluyor. Babaannemin babama anlattıklarını dinledikçe seni görememenin üzüntüsünü yaşıyor fakat senin gibi bir dedem olduğu için sonsuz mutluluk duyuyorum. Bir Türk kızı olarak onurla ben bir gazi torunuyum, diyebiliyorum. Bu onuru bize yaşattığın için sonsuz hürmetlerimi sunuyorum.
Biricik dedem, Kurtuluş Savaşı Sakarya Muharebesi’nde savaşırken açlıktan otları ve ağaç kabuklarını hatta büyükbaş hayvanların gübrelerindeki sindirilmemiş tahılları seçerek yediğinizi duyunca lokmalarım boğazımda düğümleniyor. Üşüdükçe ısınmak için paltoyu nöbetleşe giydiğinizi öğrenince elbiselerim artık beni ısıtmaz oluyor. Gönüllü olarak cepheye iki kez gittiğini öğrenince tarih kitaplarında adı yazmayan İzzet Yener adında bir kahraman olduğunu altın harflerle her yere yazmak istiyorum. Savaş sonrası vatan düşmandan temizlenince “İzzet Ağa, gel sana gazilik beratı verelim.“ diyen memura, “Ne işe yarayacak bu belge?” diye sormuşsun. Memurun, “Trene bedava bineceksin. Sana aylık maaş bağlanacak. “ cevabına karşılık “Ben trene bedava binmek için savaşmadım. Dinim, vatanım için savaştım. Hakkım varsa bir gariban yararlansın, ben istemem.“ dediğini öğrenince seni anlatmaya kelimelerin yetmeyeceğini anlıyorum.
Cennet kokulu dedem, babaannem daha bir yaşındayken seni kaybetmiş. Babasızlığın acısını gazi kızı olmakla teselli etmiş. Seni her andığında ağlamaklı olsa da göz bebekleri senin gibi bir babanın kızı olmanın gururuyla için için gülmekte. Geçen yaz köyümüze tatile gittiğimiz zaman sana Fatihalar gönderdim, inşallah haberdar olmuşsundur. Şefaat edeceklerinin listesine ne olur beni de yaz!
Gazi torunu olmak nasıl bir şey anlatayım mı? Önce bu kahramanı göremediğin için üzülüyorsun sonra “Bu topraklarda benim de terim var, bu al bayrakta benim dedemin kanı var.” diye sonsuz bir mutluluk ve gurur duyuyorsun. Kalbin vücuduna sığmaz oluyor, serçe kalbi gibi kalbin atsa da Kafkas Kartalı kadar kendini güçlü hissediyorsun.
Sevgili dedeciğim, babaannem ve babam bizleri senin destanınla yetiştirdi. Vatanın kurtuluşu için gerekirse bizler de senin gibi seve seve canımızı vereceğimizi, Türk milletinin şerefini çiğnetmeyeceğimizi, Türk yurdunu üç beş işgalciye yedirtmeyeceğimizi bilmeni istiyorum. Cennette görüşmek üzere sana hürmetlerimi sunuyor, ellerinden öpüyorum kahraman dedem benim.