Uyanır uyanmaz başlar güneşin gülümsemesi.
Enerjik bir şekilde, çıkarım pencereye.
O sırada duyarım annemin sesini
Seslenir bana: “Kahvaltı hazır!” diye.

Gelirim koşa koşa yemeğe.
O sırada çağırır arkadaşlarım: “Dışarı gel!” diye.
Takarım şapka ve gözlüğümü
Çıkarım güneşe, oynarım kutu kutu pense.

Havanın karardığını görürüm,
Üzülürüm gün bitti diye.
Koşarım hemen eve, görürüm odamdaki yatağı
Beklerim bir sonraki gün ışığını.

Back to top